Gezi, Gezi olarak bitti. Yine düşüne düşüne konuşamamaya başlayacağız/başlayacağım. Ben.
Yine politikler politikalarına, yine apolitikler apokaliptikalarına. Bizlerden yine ben'lere. Ben kendimi bilmeden daha, başka kimi, neyi bilebilirim ki'lere. Yine sessizliklere, yine yalnızlıklara, hepimiz koyunuz ama herkes kendi bacağından'lara. Bunu makul saymaya, bunu hakikat saymaya, bunu tek yol bilmeye.
Şimdiden susan sosyal medyam. Arkadaşlarımın sadece ben demeyi bilmesi, sadece kendilerini yapmayı sevmesi, hemen içine kaçması. Benim sadece ben demeyi bilen arkadaşlardan başka arkadaşlarımın olamamış olması, çünkü biz biz biliriz, değiştiririz diyenlerin sivri dilleri, bol köşeli kalp kapıları. Biz'e girmek zor, ben'den çıkmak zor. Bu da benim acım. Derken bile sadece ben varım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder