şimdi

Şimdi'nin bedeni yok,
Yontuyor geçmiş bilgisiyle
gelecek belki olur diye taşı,
                          taşı kokluyor
                          yontu dağılıyor...

Şimdi'si yitik
                bundan boyuyor
                boyuyor evine aldığı
                ağacın üzerine tüneyip
duvarını, tavanını, geçmişi
                ve geleceği ve her yanını;
                dal kırılıyor...

Şimdi'si yitik
                diziyor diziyor notalarını,
göğe ışık üzerine boncuklarını,
ucuza getiriyor varlığını
                sonsuzun sessizliğiyle
                sonlunun gürültüsü arasında,
O bitirince kıyısında gezindiği
                yol çöküyor...

Şimdi'si yitik
              bundan yazıyor
              yazıyor enine boyuna
              içini ve dışını ve yeri
              ve göğü ve suyu,
 bindiği kadırga
              o inince batıyor

Nilgün Marmara
Gökkuşağından Darağacı
Ağustos, 87