Birini herkes sevdi. Çabuk öğrendi, çok yorulmadı, ihtiyaç duymadı, yoksunluk çekmedi. Oldu, hep de öyleydi. Olmamasını yaşamadı, alışıktı ve emindi.
Öteki çok az sevildi. Öğrenemedi, çok yoruldu, çok istedi, yoksun kaldı. Bir türlü olmadı, hep de böyleydi. Olmasını yaşamadı hiç, alışamadı, anlayamadı.
Böyle birileri ve ötekileri oldu hep. Dünyada toplam sevginin daimi adaletsiz dağılımı. Sevilenler hep kendini sevenlerdi lakin her kendini seven de herkesin sevdiklerinden olmadı. Bu sırrı kimse bilemedi ama bazıları yaşadı. Sevilmediği için öfkelenenler, öfkelenmediği için sevinenler, sevindikçe sevilenler, oldu. Sevgi toplandı, sevgi dağıtılmadı, toplam sevginin çoğu sevgi zenginlerine aktı, insanlar sevgilerini teslim etmek için sevgi zenginlerini aradılar, kıymetlilerini onu iyi bilene vermek istediler. Sevgi zenginlerinin sevgi bankaları oluştu, fazla sevgilerinden az az dağıtıldı bazen fakirlere. Fakirlerden yeni büyük sevgiler geldi. Sonra zenginler oturup izlediler birikintilerini, bıkkın. Diğerleri yeri, göğü ve ciğerlerini kazıyıp aradılar, bazen de durup izlediler bitkince, toplam sevginin adaletsiz dağılımını.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder