doğumgünü

"Değişmişiz ve değişmemişiz". Kendimden alıntı, günün temasına uygun. Yaşlanıyorum. Ve artık yazamıyorum. Çünkü güzel günler artık kaydedilemeyecek kadar an be an yakalanmaya layık ve kötü günleri de kısa sürsünler diye yazmamalı, ertesi güne sanki yeni bir günmüş gibi uyanabilmek için. Şunu biliyorum: Artık çok az sayıda kişinin doğumgünleri ezberlenmeye değer çünkü kayıtları sosyal medya tutuyor. Ama kutlamalar hız kesmiyor tabii, bilakis. Bugün doğumgünüm. Arayanlar annem, anneannem, teyzem. Üç çevrimdışı anımsama. Mesafemi istikrarla koruduğum ailem yalnızca. Ya kucak kucak açıldığım, rüya rüya seslendiğim, şarıl şarıl akıttığım, ay ay takvim takvim beklediğim arkadaşlık? Buna rağmen hayatımın değeri olduğunu iddia edebilir miyim? Benimkisi yaşamaya değer bir hayat mı gerçekten, sırf böyle sorulardan haberim var diye? Kişisel olan, yoktur. Onay yoksa, çağırılma yoksa, hayat da yok. Ben buradayım, ya siz nerdesiniz?