Hayata onlarla tutunduğumuzu sanırken, onlara tutunarak ölmeye yattığımıza inandığım bazı kavramlar:
İnsan/insanlık: İnsanlıktan nasibini almamış caniler!... İnsan olun insan!... İnsanlık nerede kaldı, insanlığımızı nerede yitirdik?... İnsanlığımdan utanıyorum...
Öyle senin sandığın gibi 1 insanlık filan yok. İnsan doğurur da öldürür de, dayanışır da, satar da. Sosyaldir de bencildir de. Her zaman canlı kalkanlar da özel harekâtçılar da olacak. Saf iyilikle donanmış bir insanlık yok işte. Bari silahsız birini öldürmeseydi yok. Bari silahsız birini evinde öldürmeseydi yok. Bari silahsız birini evinde yirmi kurşunla öldürmeseydi de yok. Yok bunun sonu. Unut onu, unut.
Umut: Umudumuzu yitirmemeliyiz... Her zaman umut vardır... Bu sabah bir umut var içimde...
Hayır, umut olan bir şey değil, bizim buluşturduğumuz, yarattığımız bir şey. Hayalimizdeki hayat akışına dönük umutlar üretmek ve yaymak bizi birçok zaman o umudun durduğu geleceğe kilitleyerek bugünkü eyleme olasılıklarımız karşısında körleştiriyor. Umut edeceksek edelim ama zihnimizi umutlu bir geleceğe göndermeyelim, burada, bu anda kalalım ki yapabileceklerimizi yapalım.
Vicdan: Vicdanımız sızlıyor... Vicdanınız nasıl elverdi!... Bu ülkenin vicdanlı yurttaşları...
Vicdan nedir peki? Anlamını düşünerek kullanan varsa beri gelsin. Din ve ahlak sözlüğünün vazgeçilmezi, eski mi eski, işlevsiz mi işlevsiz ve ayrıca eylem-dondurucu bir kavram. Vicdanı olan yapmazdı ama yaptı, o zaman peki ama nasıl xsdgwfvmjhğls. Şarj bitti.
Ölümsüzdür/Yaşıyor: Devrim şehitleri ölümsüzdür!... (öldürülen)... ölümsüzdür! (öldürülen)... yaşıyor!
Yaşamıyor işte yaşamıyor! İnsan ölümlü ve üstelik canı çok kolay alınan bir canlıdır. Pek çoğu da yok yere öldürüldü işte. Kimi kandırmak amaçlanıyor? Kendimizi inkar yoluyla iyileştirmeyi mi umuyoruz yoksa iyimser gelecek nesilleri karamsarlıktan korumayı mı? Her ne ise bence işe yaramıyor. Vahşi bir faşizm yaşarken bunun yaratıcılarınca "demokrasi" diye adlandırılmasındaki yalanlık nasıl gözümüzü deliyorsa bu de öyle deliyor ve iyileştirmiyor, hayır. Ölen ölüyor, sonrası yok ve esas olan hayattır! Ölümlüler, artık yaşamıyorlar. Bunu görelim ve yaşamak, yaşatmak için ne yapacağımızı bu dürüstlükle kuralım artık.
Kazanacağız: Direne direne kazanacağız... Mücadelemiz haklıdır, kazanacağız...
Nereden biliyorsun arkadaş, nereden biliyorsun? Önceki kayıplarından mı? Hangi tarih sana kazanacağın yönünde bir işaret verdi allah rızası için? Kazanma, bırak bu sefer de kazanma. Maço ve küfürbaz Behzat Ç'ye hiçbir zaman kitlesi kadar sempati duyamadım ama iyi olan bazı replikler vardı; örneğin: "Neden olmaz diye soruyorum. mutsuz oluruz diyorsun. herkes mutlu olacak diye bir kural yok biz de mutsuz olalım." Aynen böyle, herkes kazanacak diye bir kural yok veya bu kazanç bizim ömrümüze sığacak diye bir belirti yok. Biz de kaybedelim varsın, ama daha iyi kaybedelim.
